"BÜYÜLÜ DENİZ" İSİMLİ ÇOCUK ROMANIM 8 YAŞ ÜSTÜNDEKİ TÜM HAYALPERESTLER İÇİN ARTIK KİTAPÇILARDA! :)

AZ GİTTİM UZ GİTTİM

02 Mart 2016
Burda Style, 09/2010, blouse pattern, 109, sewing blog

Bir sabah uyanıp da "Artık kendi kıyafetlerimi kendim dikmeyi öğrenmeliyim" diyeli yaklaşık 6 yıl oldu. 

O 6 yıla neler sığdırmadım ki…

  • Harika bir annelik macerası,
  • +7 kilo!!!
  • 3 kere ev taşıma (bu sene çıkmadan 4.sü yolda…)
  • Ülke değiştirme
  • Çok sevdiğim websitem KendinDik.Com'u açma
  • KendinDik.Com vesilesiyle yeni bir İrem tanıma
  • Çok severek yaptığım KendinDik.Com yazarlığı-dikerliği sayesinde profesyonel iş hayatımı da yazarlık-çizerlik üzerinden yürütme imkanları yaratma
  • Sayısız gözyaşı
  • Sayısız kahkaha


6 yıl öncesine dönerek hikayemize devam edelim...

O gün büyük bir kararlılıkla dışarı çıktım; bulduğum ilk Burda dergisini aldım, kumaşçıda beğendiğim ilk kumaşı kaptım ve eve dönüp dikiş macerama başladım. Pek çoğunuzun bildiği üzere ben dikiş dikmeyi internetten ve tamamen kendi başıma öğrendim. Az gittim... Uz gittim... 

Bu macerada kendime öğrettiğim en önemli derslerden birinin hata yapma konusunda kendime izin vermek olduğunu şimdi anlıyorum. Nasıl bir hata yapma korkusu varmış ki içimde, ilk dikiş demelerimde, rezil ettiğim her kumaşta kendimi kahrediyordum. Kumaşları kaça aldığımın önemi yok aslında ama, rezil ettiğim kumaşları gerçekten çok ucuza almıştım. Yine de, elimdeki malzemeyi çöpe atmak ağırıma gidiyordu. Rezil ettiğim dikiş projesiyle birlikte, onca emeği çöpe atmama kızıyor, "yok yok, ben bu işi beceremeyeceğim galiba" diye dövünüyordum; "Senden bir cacık olmaz kızım. Bak sen bildiğin işlere..."

 Rezil ettiğim kumaş olsa olsa 5-6 TL'ydi. Bir yerden kısarak yaptığım bir harcama değildi. Yaptığım masrafları karşılayacak param da vardı ve o parayı kendim kazanıyordum. Yani bu harcamalarımla ilgili hesap vermem gereken kimse de yoktu. Ama yine de kendime kızmaya engel olamıyordum işte...


Her aydınlanma öyle Ferrarisini satmadan, çilehanelerden, dualardan, meditasyonlardan geçmiyormuş. 
Onlar kadar havalı ve ağırbaşlı olmasa da, dikiş masasında da aydınlanma yaşayabiliyormuş insan! 
(Ooo, İrem Hanım; gene pek yüzeyselsiniz…) 


Bir gün, bir anda, artık nasıl bir kendini yemenin sonucu vıdıvıdı konuşmaktaysam kendimle, "Tamam" dedim; "hata yapmama izin veriyorum!". "Onca yıl, onca okul okudum. Onlarca kitap, kalem, kağıt harcadım. Bu da tıpkı onlar gibi. Bu da benim öğrenme yolum ve ben kendime bu masrafı yapma konusunda izin veriyorum".

Ne çocuğum için, ne ailemin yararına... Sadece benim için ve sadece kendi keyfim için bir harcama yapmaktan mahçup olmak... Tanıdık geliyor mu? ;))


6 yıl önce Burda Dergisi 09/2010 no.lu sayısında yer alan bu bluz, benim ilk diktiğim bluzlar arasındaydı. Kol dikmeyi öğrenir öğrenmez yaptığım İlk bluz denemelerimden olduğu için, saten bir kumaşla çalışmanın ne kadar zor olabileceğinden de haberim yoktu. Kumaşı rezil ettim. Öyle üzüldüm ki, ne çok severek elime aldığım bu modeli bir kez daha dikme cesareti gösterdim, ne de o yamuk yumuk bluz müsveddesini nerelere gizleyerek atacağımı bilebildim. 

6 yıl sonra bu kalıbı yeniden kullanmaya karar verdim. Yaka parçasının birleşim yerlerinde potluk yapmadan saten kumaşı dikmeyi hala öğrenemesem de, yaptığım şeyi çok severek giymeyi ve hatayı gördüğüm yerde "Eeee, ne olmuş yani?" demeyi öğrenebildim. 

Ben bu 6 yılda, çok şey öğrendim :))
irem sunar, kendin dik,

Sonraki yazı, KendinDik.Com'un sosyal medya hesaplarından sorduğum "Bu yakanın teknik adı ne ola ki?" sorusu üzerine yazının içeriğini iyice şenlendiren, şu mel'un yaka yapımı üzerine olacak! 
Bayiinizden istemeyi unutmayınız. Benden söylemesi ;)






42 yorum

  1. ellerine ve ağzına sağlık :))

    YanıtlaSil
  2. bende dikmeye çalışıyorum overlok bile aldım. ama cesaret sıfır

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ooo, blog var, isim var, overlok var... gerisi kolay ;)
      Biraz daha okumaya, izlemeye devam. Cesaret olmazsa da gaz kesin verilir burada ;))

      Sil
  3. Yine güzel bir anlatımla hislerime tercüman olmuşsunuz ellerinize sağlık ( hem yazınız hem bluzünüz çok nefis olmuş) 💓☺️

    YanıtlaSil
  4. :)))usta terzi olmuşsun işte ,yakayı dikmek için bedene çıt atman gerekiyor önce yakanın içte kalanını sonra ön yüze gelecek olan kısmı dikmen gerekiyor .birde sanırım yakanın düz boy çizgisini böyle dik çizgilerin olsun diye yaptın .irem hem okunası hem bakılası bir blogun var .güle güle giy iyiki pes etmemişsin

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Hihihihiiiii...
      Çok teşekkürler Çiğdem! Sevgiler!

      Sil
  5. aynı ben :) kendimi gördüm okurken resmen :) Kendi kendime dergilerden öğrendiğim kadarıyla (ki 10 sene önce başladım yaklaşık o zamanlar internette anlatım siteleri yoktu buraları hep salatalık tarlasıydı :)) ilk 3 sene diktiklerimi çöpe atarak geçirdim. Ki hala kendi diktiklerimde aşırı kusur bulurum.. Ama yine de iyiki dikiyoruz dikişi seviyorummmm

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Hakikaten de salatalık tarlasıymış! Bravo! Ben okuya, izleye zor çözdüm kol takma işini mesela :D
      Sevgiler!

      Sil
  6. Bu işin okulunu okuduğum halde (hem de tam 6 sene ) hala ziyan edebiliyorum bazen ya psikolojim o an onu yapmaya müsait olmuyor ya da öğrenmek için hata yapmam gerektiği için oluyor bilmiyorum. Neticede senin de dediğin gibi uç noktalarda harcamalarımız yok kendimiz için. Ayrıca çalışmayan eş parası giyen biri olarak söylüyorum üzerimde kendi diktiğim bir şeyi beğenenlere eşimin gururlanarak kendisi dikti demesi beni ayrıca mutlu ediyor :)) Ben kaçta tasarımcı gördüm istediği şeyi yapamayıp bir top kumaşı parça pinçik eden biz yine iyiyiz :)))

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Seni seviyorum Aycancık yaaa :)) Sırf senin bana instagram ve buradan yazdığın yorumlarla tıklanma rekoru alan yazılar çıkar :D

      Sil
  7. en sevdiğim bloglardan birisin ... iyiki seni keşfettim... dikiş maceralarında takibindeyim.... sevgiler

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çok teşekkürler Soslu Badem!
      İsim süper! iyi ki yorum bırakmışsın. Ben de şimdi soslu badem de ne ola ki diye girip bakacağım linke ;)

      Sil
  8. Aynı zamanlarda başlamışız dikişe. Bende de ziyan ettiğim kumaştan çok emeğime ve zamana acıyorum. Ama dediğin gibi onca yıl okulda harcadıklarımızın yanında hiçbir şey.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Oh iyi ki de başlamışız gerçekten :) Daha yaş küçük. Bundan sonra neler neler öğreneceğiz kim bilir? :D Sevgiler!

      Sil
  9. İnstagramdan da takipcinim doğal ve içten yazılarınız var hele öğren çekirge tam benlik paylaşımlar:) sevgilerimle.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Şimdi bu söylediğim biraz ürkütücü gelebilir sevgili Aysel Melike, ama ben beni takip edip de yorum bırakanların isimlerini hiç unutmuyorum! :o
      dolayısıyla, evet sizi tanıyorum :D buradan da yorum bıraktığınız için teşekkürler. Çok seviyorum gelen yorumları!

      Sil
  10. burcu aydın2 Mart 2016 19:29

    Ben de sizin sayfanızdan etkilenerek başlamıştım hatta herkese açıp sitenizi bakın hep kendi dikiyor kıyafetlerini ne kadar güzel diyordum.Başladığımda ilk dikişe 3 parçamı çöpe attım.Şimdi ise mağazalara gittiğimde nereden aldınız diye sorular geliyor. Dikişe başlamam tam 1 Sene oldu.Şimdiden size teşekkür ederim.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ay harikasınız sevgili Burcu! Ben de artık eski temposuyla yazmaya başlamak için can atıyorum gerçekten de buraya... Umarım bundan sonra okuyup da paylaşabileceğiniz daha fazla güzel yazılar/projeler çıkartabilirim.
      Sevgiler!

      Sil
  11. İrem hm.hata yapmak için kendinize izin verdiğiniz için sizi tebrik ederim.Çok önemli bir durum!hata yapa yapa öğreniyoruz herşeyi hayatıda öyle değil mi?bende birçok şeyi internetten öğrendim halada öğreniyorum,uzaklara gittiğinizde yazılarınızı yazmayacaksınız diye endişe etmiştim neyseki bizimlesiniz,bilgilerinizi bizimle paylaşmaya devam edin size Türkiye den kocaman sevgiler,bol dikişli günler..

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çok teşekkürler :) Esas uzaklarda zaman bulurum diyordum ama daha şöyle keyif keyif oturup yazı yazmak pek nasip olmadı :D

      Sil
  12. yeniden sahalara dönmene sevindim. yakanın hikayesini ben de merakla bekliyor olacağım. şaka maka benim de tam 6 yıl olmuş dikiş maceram başlayalı. ben kalem etekle başlamıştım, hem de astarlı falan. özgüvene bak!

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Aaa, aynı dönemde başladığımızı bilmiyordum :)
      Zaten esas işi bilmediğinde cesur oluyorsun sanırım. Benim ipek kumaş leşlerim çoktur o dönemden :D

      Sil
  13. Tebrik ediyorum takip ediyorum sizi ve gerçekten ilginize ve azminize hayranim

    YanıtlaSil
  14. Tebrik ediyorum takip ediyorum sizi ve gerçekten ilginize ve azminize hayranim

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çok teşekkürler :) Bir dahaki sefere isim de bırakın ;)

      Sil
  15. Her diktiğiniz harika emeğinize sağlık:)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Yok... Gerçekten her diktiğim harika çıkmıyor :D
      Sevgiler Süslü Püslü!

      Sil
  16. Aynı duygular... pazardan aldığım 3 Tl lik kumaşlara nedense acıyorum... ama bizim nesil (70 kuşak) tutumlu yetiştirildiğimizden olsa gerek :) Bir gün sizin kadar güzel dikebilmek umuduyla.. sevgiler

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Dikersiniz tabii! Ben yaptıysam siz de yaparsınız sevgili Berrin ;)

      Sil
  17. Yaa coktandir takip etmedigimi farkettim. En son kutnu kumasiyla olan macerani okumustum sanirim. Tabi blogundan ogrendiklerimden hic bahsetmiyorum gordugun gibi:))
    Bende kendi kendine ogrenenlerdenim. Amaaannn kendimizi simarttigimiz tek bu masrafimiz var. Icki yok, kumar yok, kari)kiz yok. daha ne ister ki koca kisileri:))
    Opuldun gurbetdasim:)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. O halde bir sonraki yazı sana gelsin sevgili Mevlüde! ;)

      Sil
  18. yaa evet, acımamak laızm di mi :( ama insan üzülüyor, ne hayallerle aldığın kumaşı bir kenarda boynu bükük görünce :((

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Acımıyoruz, kesiyoruz, keyifle uğraşıyoruz ;))

      Sil
  19. Bu gazla ben de kendime hata yapma konusunda izin veriyorum. Çok tatlısınız.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çok fena gaz veririm. Websitemin mottosu bile gaz cümlesidir "kalplere dikiş aşkı aşılayan site" :)) Teşekkürler sevgili Aslıhan!

      Sil
  20. Merhaba ben de dikise hevesli bir genç kızım.Bu yıl İsmek te dikise başladım. Ancak haftada 3 gün olması bana çok geldi.ne yapacağımı bilemiyorum.Kursu bırakıp evde devam etmek istiyorum.Fikirlerinizi merak ediyorum lütfen bana geri dönüş yapin

    YanıtlaSil
  21. Merhaba ben de dikise hevesli bir genç kızım.Bu yıl İsmek te dikise başladım. Ancak haftada 3 gün olması bana çok geldi.ne yapacağımı bilemiyorum.Kursu bırakıp evde devam etmek istiyorum.Fikirlerinizi merak ediyorum lütfen bana geri dönüş yapin

    YanıtlaSil

Burada yayımlanan yazı ve görsellerin tüm hakları İrem Sunar Özat'a aittir. İzinsiz yayımlanamaz. Blogger tarafından desteklenmektedir.