Bir Çapulcudan Sevgiyle...

Sevgili arkadaşlar, 

Bir süredir yazılarıma ara verdim. Facebook sayfasından bile paylaşımda bulunamıyorum. Yazılarımı takip eden birçok kişinin de bildiği üzere, ben sadece samimi bir dille yazabiliyorum. Önceden hazırlanmış ya da ruhu olmayan yazılar yayınlamak tarzım değil. Bu nedenle de kendimi iyi hissetmediğimde yazmıyorum. 

Son günlerde ise mesele kendini iyi hissetmemekten daha farklı benim için. Her kafadan bir ses çıktığı, tek sesin dışında hiçbirşeyin anaakım medyada görünmediği, havanın puslu olduğu günlerden geçiyoruz.

Kendi adıma şunu söylemeliyim: Herhangi bir örgüt bayrağı altında aidiyet hissetmeden, sadece ben de buradayım demek için, yanındakine elindeki taşı bırakması için bin dereden su getirirken, karşıdan (arkandan hatta üstünden) seni dinlemeden her türlü darpı yapabileceklerini bile bile bir sokak ortasında durup "ben de burdayım" demek kolay bir şey değil. Bu bir kahramanlık değil kuşkusuz. Ama çok basit de değil. Bu nedenle bir süre daha yazamayacağım sanırım. 

Sokakta çok güzel olayların yanı sıra gerçekten acı görüntüler de var. Samimiyetime inananlar şunu bilsin ki, sokakta bir grup "çapulcu" marjinal ile yer yer "çatışan" polis güçleri yok. Orantısız, provakatif, tehditkar bir polis gücü var. Ona karşılığını taşla sopayla veren 3-5 kişi de bu sivil hareketin sesi ya da yüzü olamaz. Durduğu yerden tepkisini gösterenlere karşı uyarı vermeden kalabalığın üzerine çullanan polis şiddeti karşısında "başbakanlığa yürümek isteyen grupla yer yer çatışma yaşandı" diyebilen bir medya var.

Bu hareket sivil başladı. Umuyoruz ki sivil bitecek. Benim gibi, sizin gibi düşünenlerin, kalabalık içinde sağduyuyu koruyabilenlerin çoğunlukta olması için sessiz kalmayın. Bu iş bittiğinde biz çok daha güzel bir Türkiye'ye uyanacağız. Şimdilik sizlere yürek ısıtıcı fotoğraflarla hoşçakalın demek istiyorum. Sevgiyle...

#direnankara #direnturkiye