CUMHURİYET BAYRAMIMIZI KIRMIZILARLA KUTLUYORUZ!

29 Ekim Cumhuriyet Bayramımızı hak ettiği şekilde, neşeyle, gururla, coşkuyla kutlamak için bu yıl 3.sünü düzenlediğimiz etkinliğin sayfasına hoşgeldiniz!

Geçtiğimiz yıllarda olduğu gibi, bu yıl da çok güzel bir katılımla ve keyifle geçti bu etkinlik. 

Etkinliğe katılan çalışmalar arasından en beğendiğinizi oylamak için resimlerin üzerine minik bir kalp kondurun ;-)

Cumhuriyetimizin yeni yaşı Kutlu Olsun!

(Lütfen aşağıdaki yazının yüklenmesini bekleyin)

An InLinkz Link-up

En sevilen çalışmaların sonuçlarını görmek için bu sayfayı ziyaret edin:
http://www.kendindik.com/2014/11/en-sevilen-kirmizilar-belli-oldu.html

65

KIRMIZI TASARIMLAR, İLHAM VERİCİ FİKİRLER

29 Ekim Cumhuriyet Bayramı için kırmızı kıyafet hazırlıklarında ilerleme kaydeden var mı?

21

YILBAŞI GİYSİMİZİ BİRLİKTE DİKELİM Mİ?

Beni kendi halime bıraksanız yılın en yoğun aylarından birinde asla bir dikiş etkinliği yapalım demezdim. 

Aslına bakarsanız, bu yıl da geçtiğimiz yıllarda olduğu gibi benim geleneksel yılbaşı kıyafetim olan harika bir pijama takımı giymeyi planlıyordum. Lakin bu sene son anda ucuz bilet bulmamızın verdiği heyecanla bir seyahat programı yapıverdik ailecek. Dolayısıyla ben de yılbaşımı pijama-terlik-televizyon şeytan üçgeninden çıkartabileceğim bu yıl hayırlısıyla :D 

Kendimi tekrarlamak pahasına belirtmeliyim ki, bu fikir sizlere yılbaşı için çekiliş sürprizimi açıklamadan önceki yazımda ortaya çıktı. Sorduğum bir soru üzerine verilen "isteyenin yüzü bir kara" tadındaki yanıtlar silsilesi içinden çıkmış en aklı başında talepti! :) Birçok kişiden de aynı şekilde yorum gelince ben de ne yapıp edip hep birlikte dikebileceğimiz bir yılbaşı elbisesi hazırlığına giriştim. 

Elbette bu giysinin ne olacağını ben seçmek durumundayım; zira ne kadar okur varsa o kadar da farklı fikir ve tarz var. Ancak birçoğunuz benim tarzımı beğendiğine göre, zevklerimizin de birbirine benzer olduğunu varsaydım ve herkesin kolayca edinebileceği Burda Dergisinin Aralık 2013 sayısından bir model dikmeye karar verdim. 

Malesef bu ayki Burda dergisi gece kıyafetleri konusunda çok cılız geldi gözüme. Geçen yılki sayısı çok daha hareketliydi. Olsun, ben yine düz bir modeli deli gibi değiştiririm nasıl olsa son dakikada diyerek, modeller arasından gece kıyafetine en benzeyen düz bir modeli seçtim. 

Bu ayki dergide 122 no.lu model olarak geçen bu ip askılı elbisenin üzerine isteğe bağlı olarak kolsuz ya da uzun kollu organze ya da şifon bir elbise daha giyilebiliyor. 

 Model oldukça basit. Farklı yorumlara da açık görünüyor. Ben daha modeli incelerken sinsi sinsi gülmeye başladım; belirteyim :)) 

 

Yılbaşından önce bu elbiseyi birlikte dikmeye ne dersiniz? Yani ben dikip adım adım fotoğraflarım yine. Bu yılbaşına kendi diktiği bir elbiseyle girmek isteyen çalışkan çekirgeler de bulduğu ilk fırsatta kendi gece elbisesini bitirecek. 

Yalnız katılacak olanlardan tek bir ricam var. Elbiseniz bittikten sonra, kar - buz demeden hemen bir su başına geçip parmak ucunda poz veriyoruz. Tamam mı? Anlaştık mı? ... :P

NOT: yılbaşı çekilişime katılmadıysanız hadi hemen yazdırın adınızı. Hediyelerim nefissss :)))

24

BİRİKEN BULAŞIKLAR

Her bulduğum boş vakitte dikiş masama koşarsam olacağı bu... Bulaşıklar birikir, birikir, birikir... ve sonunda nefis bir kumaş desenine dönüşür!
Bu kumaşı gördüğüm anda vurulmam, acayip desenli her türlü kumaşın hastası olmam sebebiyle şaşırtıcı değildi kuşkusuz. 

Ama birikmiş bulaşıklardan oluşan bu kumaşın bende bir anda 1940'lara ait bir elbise modelini dikme isteği uyandırması... benim için bile ilginç bir durum ;)

Aklımda omuzlardan büzgülü, bele oturan bir model vardı. Yığılan bulaşıklarımı sarıp sarmalayan kumaş hafif likralı bir şifon olduğundan, doğru yerlere yerleştirilmiş büzgülerin nefis bir hava yaratacağını düşündüm. Elimde bu tür bir kalıp olmaması işimi biraz zorlaştırdı tabii.  :/

Ancak kalbimde pıtpıt atan dikiş aşkı elbette bunun da çaresini buldu ve belden saran, omuzdan bollaşan bir gömlek kalıbını kendine uydurmayı başardı.

Bu kalıp Burda'nın 01 / 2011 sayısında çıkan ve benim daha önce kullandığım bir gömlek kalıbıydı. Önce  yakadan kurtuldum. Önünü biraz daha açtım ve V yaka yaptım. 

Ardından gömlek patı kısmını etekte kestim ve düğmelerin sadece kalça hizasına kadar gelmesine karar verdim. 

Son olarak, yakınlarda 2 farklı kumaşla dikmiş olduğum bir başka retro bluz kalıbında öğrendiğim "yarım pens" detayını en azından ön parçalarda kullanmaya karar verdim - yarım pens ile ilgili "Öğren Çekirge" notu yakında ;) 

Elbise pensini tam boy değil, yarısından itibaren dikince, pensin üst kısmı ekstra bol kalıyor. Bu da giysinin beli çok daha güzel bir şekilde sarmasına yardımcı oluyor. Üst kısım ise önden ve arkadan bol geliyor.

Nasıl? Bu kadar zorlamayla retro bir hava verebilmiş miyim elbiseye? ;)

Bu özel tasarımın maliyeti? Her zamanki gibi el yakıyor!

Kumaş metresi= 4 TL'den 1.5 mt. 
Düğmeler= 0 TL - evde vardı. 
(e hadi... siz de kendi giysilerinizi dikmeyi öğrenmeye başlasanıza artık!)

Elbise tamam. Peki ya bulaşıklar ne olacak?
Tamam hemen başlıyorum... şu pantalonu da bir keseyim... hemen geldim! ;)

62

YENİ AĞIRBAŞLI DİKİŞ PROJEM

Bilmem ne yapılır böyle bir kumaşla?... 
Öncelikle kimse almaz. Almamalı... 
Deli miyiz tabak çanak resimleriyle bezeli gezelim?
Öte yandan, acayip sevimli değiller mi? :))

Elbette koşup 2 mt aldım. Elbette böyle desenlere dayanamazdım ;)
Aklımda omuzdan büzgülü inen bir elbise modeli var. Şöyle 1940lı yılların havasında...

Neden mi? Bilmem... Tabak çanaklı bir kumaşı görünce aklıma ilk gelen 40lar modası oldu desem :D

Böye bir kalıbım yok ne yazık ki. Ama mevcut kalıplardan kes - kopyala - yapıştır şeklinde bir kalıp çıkartabilirim gibi geliyor. Hadi bakalım!  :))

23

Dağlar Kızı Heidi!

En sevdiğim çocukluk kahramanlarından biriydi Heidi. Domates yanakları, hiç bitmeyen enerjisi, kısacık saçları ve sınırsız (sandığım) özgürlüğüyle içten içe ona benzemeye çalışırdım.  

Alp dağlarında bir evim, hoplaya zıplaya gezdirdiğim keçilerim olmasa da, iğde ağaçlarım, dünya güzeli bir dedem ve Rumlardan kalma dedikleri, tek katlı taş bir binadan oluşan, deniz kokan bir evim vardı. Kendi Peter'imi ise yıllar sonra denizden çok uzaklarda Ankara bozkırında bulabildim ;)

Bayırda çayırda hoplayıp zıplama dürtümü ise çok şükür hiç kaybetmedim. Çocukluğumun bakir koyları, insan geçmeyen tepeleri artık yazlıkçılarla dolu bir sayfiye ortamına dönüştü. Gezebildiğim tek bayır-çayır, özenle biçilmiş otları, estetik gözetilerek dikilmiş ağaçları olan şehir parkları olmaya başladı. 

Yine de özgürlüğüm içimde, Peter'im yanımda, Peter Junior'ım eteklerimde gezebiliyor olmak büyük bir lütuf. 

Neyse, biraz da Heidi pozlarımız eşliğinde hep birlikte dikmeye başladığımız "Büzgü Elbise"nin bendeki Heidi versiyonunu anlatayım artık.

Bundan 10 gün önce bir elbiseyi birlikte dikme projesini ortaya atmıştım. Ama ilk etkinliğimiz olması itibariyle, çalışmayı biraz özel tutmayı istedim ve adım adım kalıbı da nasıl çıkartabileceğimizi anlattım herkese. Araya bayram girmese sanırım bugün herkesin çalışmalarını burada sergileyebilirdim.  Bayram tatili dolayısıyla herkese 1 hafta daha vermek hakkaniyetli olacaktır sanırım ;)

Çalışmanın tüm adımları bu sayfada mevcut: http://www.kendindik.com/p/etkinlikler.html

Kalıbın en civcivli kısmı üst parçasıydı. Hala siteye gelen sorulardan bazıları için bu bölümün çok net olmadığını anlıyorum. Bele oturan üst kalıbın göğüs kısmı önde ve arkada bol ve büzgülü duruyor. Aslında elbisenin en büyük esprisi de burada. 

Sırttaki fermuarları normalde sevmesem de, burada tam da kollarımın ulaşabileceği yükseklikte bıraktığım fermuar, artık elbiseye uyumlu ancak farklı renkte kullanma alışkanlığım nedeniyle gözüme daha bir güzel görünüyor. Yaka açıklığını da yine bir Heidi efekti olarak kurdela şeklinde uzun bıraktım.

 Yaka önden de büzgülü geliyor. Göbek ise tamamen Şeker Bayramı hatırası... Birkaç gün içinde onun da bu tatsız ziyaretini sonlandırmasını umuyorum.

Aslen çok ince uzun ve zarifim de fotoğraf makinası kötü... Şöyle bir ortalasan onu Petercim... Bak nasıl havalı ve güzel çıkacağım....

Hadi bakalım gençler! "Kendin Dik Etkinliğindeyim" çalışmasında benden bu kadar! Etkinliğe katılanlara benden 1 hafta daha çalışır. Ne yapıp yapıp bitirin ;) Bitirenler bana fotoğraflarını email yoluyla (kendindik.com@gmail.com) ya da doğrudan site içinden yollayabilir. Arzu edenlerin çalışmalarını epey kalabalık takipçisi olan facebook sayfasından da yayınlayacağım. Bir sürü kişi katıldı ilk başta... Adımlar ilerledikçe bayram bahanesiyle herkes sonra dikeceğim demeye başladı.. Burada biz bizeyiz... Kendimize güzel bir sergi yapalım derim :))

31

Adım 5 - Astar ve Elbiseyi birleştirme

Bayram araya girince yazıların düzeni de değişti. Bayram dolayısıyla çoğumuzun dikiş masasından ayrı kalacağını varsaydığım için ben de yazıları yavaşlattım. En azından bayram tatilinin ilk günleri için durum böyle olabilir. Ama haftasonuna yeni giysiler dikme dürtüsü ağır basanlar için dikiş adımlarını tamamlasam iyi olur diye düşündüm;)

Önceki adımları takip edip, astarını ve elbisenin dış yüzünü tamamlamış olanlar için kısaca astar ve elbiseyi birleştirme aşamalarından bahsetmek isterim bugün. 


Bu elbise modelinde astarı elbise kalıbının aynısı şeklinde kesip dikmiştik. Kışlık kumaşlar kullanıyor olsaydık, astarı da büzgülü yapmamız uygun olmazdı -  en azından yürüyen balon gibi görünmek istemiyorsak.

Elbise katını da tamamladıysak, astar ve elbiseyi DÜZ tarafları birbirine bakacak şekilde üstüste getiriyoruz. Ardından da sadece kol oyuklarından iğneleyip dikiyoruz. 

Bunu yaparken, dikiş çizgilerinin birbiriyle düzgün şekilde birleşmesine dikkat ediyoruz. Düzgün dikiş çizgilerini elde etmek sizin için zor ise, makina dikişine geçmeden önce, iğneyi dikiş çizgilerinin üzerinden geçirerek ya da teyelleyerek çizgilerin birbirinin üstünde kalmasını sabitleyebilirsiniz. 

Elbiselik kumaşımın koyu ve desenli olması nedeniyle bunu bir de astar üzerinde göstereyim. 

Sadece kol oyuklarından birleştirdiğimiz elbise ile astarı dikkatlice birbirine dikiyoruz.

Ardından, kol oyuğunun en yuvarlanan kısmını küçük bir makasla çıt atarak ya da sülfile (sürfile) makasıyla kesip, kumaşların ters yüz edildiğinde düzgünce dönmesini sağlıyoruz.  

Renk uyumu ve çıkardığımız işe hayran hayran bakıyoruz.... Daha sonra, elbisemiz kolsuz olduğundan, kenarları düzgün dursun diye bir manevra daha yapıyoruz.

Dikiş payını, dikiş çizgisinin yanından astara doğru dikiyoruz. Bunu yaparken, yuvarlak gelen kısımlarda kumaşları bir elimizle hafifçe düzelterek açmamız gerekebilir. Bu yöntemi pervazlar için de kullanırsanız tertemiz bir görüntü elde edersiniz. 

Şimdi kol oyuklarımız böyle görünüyor. Elbise tamamlandığında çok daha düzgün duracaklar bu sayede. 

Büzgü elbisemizde, kol oyuklarının dışında bir de sırta ekleyeceğimiz fermuarda astar ve elbise katını birlikte dikeceğiz.  

Son ana kadar astar ve elbiseyi yaka kısmında birleştirmemenizi tavsiye ederim. Bu sayede astarlı elbiseye fermuar takmanız çok daha kolay olacaktır. 

Bir sonraki adımda fermuarı nasıl takabileceğinizi fotoğraflayarak anlatacağım. Ama bu adımın önceden yazdığım bir "Öğren Çekirge" versiyonu mevcut. İsteyenler o yazıyı okuyup elbiselerini hızla tamamlayabilir: http://www.kendindik.com/2013/01/ogren-cekirge-astarl-elbiseye-fermuar.html

Bu elbiseye özel fermuar takma adımlarını görmek isteyenler de yarını bekleyecek artık. 

Fazla tatlı - börek yemeyin!

Yarın görüşmek üzere ;)


______
önceki adımları kaçırdıysanız, buradan takip edebilirsiniz:
http://www.kendindik.com/p/etkinlikler.html

10

Rusya'nın şirin beldesi Kemer'deyiz

Rahat bir pareo modeli: 

Tatil bitti. İşe dönüş başladı. Ama tatil yazılarımız devam edecek bir süre daha... 

***

1.60 boydan 40 beden enden filinta gibi moda ikonu terzimizin poz vermedeki beceri eksikliği, çoğu KendinDik.Com okuru için alışılagelmiş bir durum. Aslında havalı mankenimiz için bile artık insan içinde boy boy fotoğraf çektirme işlemi doğal bir hal almaya başlamıştı. Taa ki Rusya'nın Antalya sınırına yakın şirin beldesi Kemer'e gelinceye dek... Her yer öyle yoğun bir Rus hakimiyetinde ki, sokakta birşey sormak için size yanaşan turistler rahatlıkla Rusça başlıyor söze. Anlamadığınızı söylediğiniz zaman size kibar davrananlar bile çıkıyor arada :) Pazardaki domatesler bile hem USD hem TL paritesiyle yazılı. 

Kemer, bir aile geleneği olarak yıllardır gittiğimiz bir mekan olmuştur -yazlıkçı usulü. Ege'nin serin ve ferah sularında büyümüş biri olarak Antalya'nın hamam suyu kıvamındaki denizine alışmakta zorlansam da, ucuz ve konforlu bir tatil imkanı sunması, yemeklerin çoğunu kayınvalidenin yapıyor olması ve muhteşem manzaralı koylarla çevrili olması itibariyle Kemer'i hep sevmişimdir. 

Son bir yıldır blog yazarı olmanın verdiği havayla gittiğim her yerde "moda çekimleri" yapmaya ve Kendin Dik Dolabı giysilerinden birini fotoğraflamaya gayret ediyorum. Çekingenliğimden eser kalmadı, rahat rahat poz verebiliyorum derkennnn... Rus kadınlarının fotoğraf çektirme yeteneği bir tokat gibi çarptı yüzüme!

Allah'ım o nasıl bir duruş? Nasıl bir estetik? Bir palmiye yaprağının ardından böyle cilveli işveli bakmayı nasıl beceriyorlar?... Bir süs kayasının etrafından dolanıp nasıl da mankenlere taş çıkartıyorlar?... Bir "fışkiye"nin içinden nasıl da zarafetle süzülüyorlar?...

Ben niye öyle sütun gibi duramıyorum? 
Bende de aynı omurilik yok mu?
Nasıl?
Mesele sadece omurilik değil mi?! ...

***

Uzun lafın kısası, ben aslında yaz için diktiğim iki pareodan biri hakkında yazacaktım bugün. Yazıyı hazırlarken, kullandığım kalıba ait mankenin de aynı Kemer'in Rus güzelleri gibi poz vermiş olması bardağı taşıran son damla oldu!

Deniz / havuz kenarı için kendime uzun kollu bir pareo modeli arıyordum. Burda dergisinin 2 yıl önceki bir sayısından ( 05/ 2011) yakası açık,  uzun kollu bir modelini buldum sonunda.  

Modelin kolları biraz abartılı gelmişti. O yüzden daraltmak istedim. Kumaşın eksik geldiğini fark ettiğim anda da kolları küçültmek bir seçenek olmaktan çıktı zaten. 

Tam rahat rahat poz vereceğim, etrafta hiç Rus "manken" yok derken, bu sefer de benim yercücesi her poza girme yarışına girişti. "Çekil yavrum, annen şurada  bi havalı duracaktı..."

Velhasıl, çok zor şartlarda fotoğraf çekimi yapabildik!

Pareoyu anlatıyordum sözde! 
Yarasa kol modelli bu bluz ister pareo olarak ziyadesiyle derin bir yaka açıklığıyla, isterseniz de güzel bir tünik olarak kullanılabilir. Dikmesi çok kolay. Sanki yakayı aynı derinlikte bırakıp, ortasına şık bir broş iğne yerleştirsem, bir başka kumaş ile harika bir bluza da dönüşebilecek gibi. Ama orijinal modeldeki kollarla asla olmaz. Takarım onları ben bir yerlere kesin...

Fikir benden dikmesi sizden. Hadi bakalım, hepinize keyifli günler bol dikişler! :))


   www.kendindik.com

26

Retro Giysi Kalıpları Nereden Bulunur

Vintage tasarımlara ayrı bir merakım var. Çocukluğumdan beri özellikle 1960'ların giyim tarzına hayranım. 60ların çizgisindeki giysilerde kendimi daha bir rahat hissetmişimdir. Ama bazen dönem filmlerinde gördüğüm modeller de beni ayrı büyülüyor. Moda zevkim de birden 1960'lardan 1860'lara kadar gerileyiveriyor :)

Kendi giysilerimi dikmeye başladığım andan itibaren de derhal retro dikiş kalıplarını özellikle aramaya başladım. 

Çok şükür son yıllarda - özellikle de popüler dizilerle yeniden canlandırılan moda sayesinde - 1950li ve 1960lı yılların modasına uygun giysilerin kalıplarında yeniden üretim patlaması yaşanıyor. 

Retro kalıpları en fazla Vogue, Butterick gibi yabancı kalıp firmalarında bulunuyor. Bu trendden geri kalmak istemeyen Burda dergisi de son zamanlarda yıllar önce yayımladıkları kalıplardan her ay bir tane paylaşıyorlar. 

Aslında galiba çoğu kalıbın en ilgi çekici yanı vakti zamanında kullanılan modellerin zarif pozu ve o giysiyi üzerinize giydiğinizde kendinizin de ince belli şuh bakışlı bir afete dönüşeceğinizi zannetmeniz (ben denedim... yok... olmuyor...)

Yine de retro kalıplar kullanarak yaptığım dikiş projelerinden çokça şey öğrendiğimi ve çoğu detayına da hayran kaldığımı söylemeliyim. 

Zaten günümüz dikiş kalıplarının çoğu da eski basımların revize edilmiş hali gibi geliyor bana. 
Ben retro model bir kalıp kullandığımda onu önce mümkün olduğunca saçma desenlerle karışıtırmayı seviyorum :)
Misal:

ya da daha saçması:

Elbette bunların dışında daha ağırbaşlı olduğum dikiş projeleri de var. bugüne kadar kullandığım retro kalıpların hemen hepsinden de çok memnun kaldım. Aslında o fırıl fırıl etekleri daralttığım anda havasının çoğu gidiyor ama ne yapayım etrafta tütülü eteklerle de gezemem ya ;)

Şimdi gelelim bu kalıpları nereden bulabileceğinize:

• Burda dergisinin her ay eski bir modelini yeniden yayımladığını söylemiştim. Modeli beğenirseniz o ayın Burda dergisine Türkiye sınırları içinde ulaşmanız çok kolay. 
• Vintage Vogue kalıpları için (aslında vintage değil -- yeniden basım o yüzden isme aldanmamak lazım) şu adrese bakınız: http://voguepatterns.mccall.com/vintage-vogue-pages-850.php?list=0
• Butterick - http://butterick.mccall.com/retro-pages-371.php
• Simplicity - en temiz ve ilginç kalıplar burada bana göre - http://www.simplicity.com/c-390-vintage.aspx
• Bu şeker Kanadalı tasarımcımız yıllardır severek takip ettiğim biri. Fazla maliyetli olduğundan kalıplarını çok beğensem de henüz alabilmiş değilim. Alanınız varsa bir değerlendirme notu düşsün: http://www.sewaholicpatterns.com
• Kendilerine vintage giyim tasarımcısı demeseler de tasarımlarının çoğu retro havada olan Colette Patterns'a da bakabilirsiniz: http://www.colettepatterns.com

Özel tasarım yabancı kalıplardan bazıları artık www.tuhaftuhafiye.com'da satılıyor. Şanslıysanız siz de bir tane edinirsiniz :) O güzelim düğmeler ve diğer aksesuarlar da cabası ;-)

Yabancı sitelerden dikiş kalıbı almayla ilgili bilgi almak için de şu yazıyı okuyabilirsiniz: http://www.kendindik.com/2012/02/tasarmc-modelleri-vogue-butterick.html

25