KARANFİLLER

İlk gençlik yıllarımda, rock müzik dışında ruhuma hitap edebilen Türkçe şarkıları pek bulamazdım. Ne de olsa bizim neslimiz için Türkçe pop Erol Evgin'den çıkıp, talihsiz bir manevrayla Yoncimik sapağına girmişti.  Ama ruhuma dokunan birkaç istisnayı da unutamam.

Yeni Türkü'nün "Karanfiller"i mesela, nasıl da coştururdu ruhumu. O karanfiller benim gözlerimde açardı. Benim ruhumda kızıllanırdı yaprakları. Daha açar açmaz dalgalanan uçları gibi pırpır ederdi içim. Yaş 15 :)

Aradan geçen yıllarda ne karanfiller söndü içimde. Kaç tanesi dalında kırıldı gitti. Nasıl oluyor bilmiyorum ama o karanfil tohumları ha bire açmaya devam etti içimde inatla. O tomurcuklar fırfır eteklerini her salladığında, ruhum tutuşmaya devam etti. Uçasım geliyor hâlâ her bahar rüzgarlarında uzaklara.

Gün oluyor, devran dönüyor, en büyük dertler bir anda kendini bahara bırakıp gidiyor. O dertlerin ezici ağırlığına fazla aldanmamayı hâlâ öğreniyorum tabii. Çok çalışıyorum meselâ. Çalışmayı hiç bırakmıyorum. Üretmeyi hiç bırakmıyorum. En boğucu zamanlarımda bile, inatla çalışıyorum. İşin içinden çıkamadığım zamanlarda, aklımla sonunu göremediğim kuyulara atılmış gibi hissettiğimde bile elimden gelen tek şey daha fazla üretme inadı oluyor. Benim karanfillerim bugüne kadar böyle tutuna geldi hayata.

Ah bu sitede yazmaya fırsat bırakmayan ne heyecanlı projelerim var daha bir bilseniz! Yakında birkaç tanesini paylaşmayı heyecanla bekliyorum, hâlâ beni okuyanlar kaldıysa tabii :))

11

SHIRT DRESS

Modası geçti geçecek, ben daha kendime ilk kez bir gömlek elbise yapabildim. Sanırım doğru kumaşla göz göze gelme anını bekliyordum bunun için!

Bu kumaşı elime aldığım anda ya romantik bir yaz elbisesi yaparım ya da rahatça giyebileceğim bir gömlek elbise yaparım demiştim. Kumaşı öyle sevdim ki, askılı elbise yapıp yılda iki kere giyme fırsatı bulmaya gönlüm el vermedi. Ama kumaşım da aşık olunası değil mi? ;)

31

ÇAPRAZ ASKILI ELBİSE YAPIMI - 1.KALIP ÇIKARMA

Dün akşam KendinDik TV'nin ilk iki videosu görücüye çıktı. İzleyen var mı? ;)

Bir önceki yazıda tanıtımını yaptığım bu süper pratik elbisenin kalıbını da çok kolay çıkartabilirsiniz. Hatta dikişe yeni başlayanlar için güzel bir dikiş öğrenme pratiği olacaktır. 

Video yayınların animasyonu dersi daha anlaşılır kılsa da, yandaki notları daha rahat takip etmek için, en azından kalıp  çıkarma derslerini bir de fotoğraflarla adım adım vermekte fayda var diye düşündüm. 

Önce hoplaya zıplaya akan kalıp çıkarma dersimizi izleyelim: 

8

ŞİPŞAK BİTEN ELBİSENİN ŞAPŞİK SAHİBİ!

Çok fena gazlıyorum çoook! Gören de işimiz gücümüz yok; tek derdimiz başkalarına dikiş aşkı aşılamak sanır. Halbuki çoğumuzun çok sayıda işi-gücü-uğraşı var. Ama günlük hayatın streslerine, bir de Türkiye Cumhuriyeti vatandaşı olmanın verdiği normal üstü stres birikimini de eklersek, aslında bir hobiden ziyade, aklımızı sakin tutmak için düzenli dikiş dikmemiz lazım öyle değil mi? :)

Çok yazdım, hep yazacağım. Sürekli tüketici olmaktansa, bir şeyleri üretmenin keyfi paha biçilemez. Üstelik bu üretim kendi zevkinize uygun tasarımlarla kendi giysilerinizi yapmayı içeriyorsa, tadından yenmez! 

15

PEMBELERDEN PEMBE BEĞEN

Hiç sevmezdim ki pembe rengini... Kız çocuğu olarak bana sevmem için dayatılmasından mütevellit, çocukluğumdan beri ayrı durmuştum pembelerden. 

Yaş ilerledikçe, başkalarının benim için ne beğendiği değil, benim kendim için neler beğendiğim hayatımda daha fazla yer tutmaya başlayınca, diğer birçok şeyle birlikte pembeler de öne çıkmaya başladı göz zevki dosyalarımda.

23

GİDİYORSA HER İŞİN TERSİNE, ASİMETRİK BLUZLAR DİKECEKSİN KENDİNE

Ne demiş büyüklerimiz? "Gidiyorsa her işin tersine, asimetrik bluzlar dikeceksin kendine!"

Acayip gelişmeler oluyor hayatımda. Yani aslında uzun süreli sessizliğimin tembellikle ya da tatille falan hiç alakası yok. Zaten tembellik yapmaya alışkın bir bünyem de yok. Aslına bakarsanız, uzun zamandır "Oturduğumu mu gördün hayat?!" başlıklı bir yazı yazacaktım ama oturup onu bile yazmaya vaktim olmadı :)

16

KOLAY PENYE BLUZ YAPIMI

Uzuuun bir aradan sonra nihayet söz verdiğim yazlık bluz yapımı için fotoğraflarımı tamamladım. Gerçi yaz da bitmek üzere ama olsun. Bu altın değerindeki bilgiler, akıllı kadınlar tarafından mutlaka bir sonraki yazda kullanılmak üzere kavanozlanarak salçaların yanına yerleştirilecektir ;)

Bu basit bluz / üst parça dikişi için çok az şeye ihtiyacınız var. Hemen sıralayayım:
1- Az bir dikiş bilgisi (yeni başlayanlar için harika bir dikiş pratiği olacaktır)
2- Az bir motivasyon 
3- Güzel bir fon müziği
4- Beden ölçülerinize oranla 1 metre penye kumaş 
5- Penye iğnesi

28

ZİGZAG ZİGİZİGİ ZAGZAG

Zar zor bir desen beğendi üst üste istiflenmiş kumaşların arasından. 
Zigzag desenli, sarı siyah beyaz renkli şifon kumaşı eline aldığında içi cıvıltılı bir yenilenme hissiyle doldu. 

Zangoç gibi başında bekleyen görevli, minicik bir kumaş parçasına duyduğu heyecana soğuk bakışlarla karşılık verdi genç kadının. 

"Zaten sıcak başıma vurmuş, bir de bunu indir şunu kaldır, onu kes diye dırdır eden kadınlarla uğraşıyorum her gün" diye söyleniyordu içinden. 

Zarif yüzlü genç kadın heyecanının ve gençliğinin verdiği ürkeklikle kumaşı adama uzattı. 

"Zahmet olmazsa şu güzel kumaştan bir etek çıkacak kadar alabilir miyim?"

42

İPEK HARDAL / ÇİÇEK MANTAR

Acayip keyifli dikiş etkinliğimizin en güzide mahsüllerinden biri olan bu hardal renkli ipek bluzu meraklılarına tanıtmaya geldi bugün sıra. 

Burda Dergisinin 12 / 2012 sayısında yayınlanan 119 no.lu kalıbıyla ne kadar atlama zıplama yapabiliriz temalı etkinlikteki son çalışmam bu ipek bluz olmuştu. 

28

BİR BLUZ KALIBININ SUYUNU ÇIKARMAK

Gerçekten de adına yaraşır bir şekilde "Heyecanlı Çekirgeler" etkinliği oldu değil mi?;-)

Basit bir bluz kalıbı ile neler yapalım derken, bana vakitlice gönderilen resimleri saydım tam 43 tane farklı iş çıkmış! Bir de sonradan gönderenler ya da göndermeyi düşünenler var. Tam bir şenlik :D

Onca güzellik arasında kendi yaptıklarımı anlatacak yer bulamadım geçen yazıda. Yakası sıfır, sadece önden klasik bir göğüs pensi olan bu modelle geçtiğimiz 1 aylık süre içinde 5 farklı giysi ürettim. 

Hızlıdan da olsa, her birinin püf noktalarını gösteren resimleri de çektim. Keyfim oldukça yazarım :)

50

Tarihin tozlu yaprakları

Bugün ne giysem diye düşündü genç kadın. Sene 1956, Ağustos sıcağında bir gündü. 

Türkiye mümessili yabancı basın'dan çıkan Burda Moden mecmuasının sayfalarını karıştırdı ve tam kendine göre bir "buluz" buldu. "Bu yaz sıcağında kolsuz bir giysi çok iyi gelir" diye düşündü.

Sene 1956;Varlık Dergisi Roman Armağanı'nı "İnce Memed" romanıyla Yaşar Kemal kazanmıştı. 

Burda moden dergisi elinde, diğer gazeteleri karıştırmaya başladı. 

Uluslararası Basın Enstitüsü Türkiye'de basına baskı yapıldığını açıklamıştı. 
Akis Mecmuası Yazı İşleri Müdürü Cüneyt Arcayürek "kedi gelince fareler kaçtı" başlıklı yazısı nedeniyle açılan davadan beraat etmişti. 

 Sene 1956; Cumhurbaşkanı İnönü'ye hakaretten Sanık Ulus Gazetesi yazarı Şinasi Nahit Berker 1 yıl hapse mahkum olmuştu. 

 "Aman" dedi genç kadın "siyaset benim neyime? Ben dikiş makinamı açayım da biraz sıcak havayı unutayım..."

"İyi ki cemiyetimde balık etli olmak mubah tutuluyor. Bunca güzel yemek varken, başka türlüsü düşünülemez zaten. Şu Alman hanımları da ne acayip... incecikler... kemikleri sayılıyor!" dedi içinden Burda Moden mecmuasını incelerken. "Büyüklerimiz boşuna dememiş bir gram et bin ayıp örter diye... Yok, Türkiye'de asla 40 bedenden aşağı kadına güzel denmez" dedikten sonra mutlu oldu (son derece öngörüsüz bir şekilde...)  

Bu "buluzu" iyi ki dikmişim derken buldu kendini ayna karşısında. Tiril tiril bir emprime kumaştı biçtiği. 

Sene 1956; İstanbul İşçi Sendikaları Birliği kongresi yapılmış; İşçiler "Grevsiz sendikalar, cereyansız ampul gibidir" diye beyanat vermişti. 

  Kalıbın arkasında da şahane bir pens detayı bulunuyordu. Bu sayede "buluz" bele sıkıca oturuyor ve sırt kısmında hafifçe bollaşıyordu. 

Sene 1956; Demokrat Parti hükümetinin hazırladığı yeni Basın Kanunu Mecliste kabul edildi. Hürriyet Partisi adına konuşan Turan Güneş, "Bu kanunla değil basın özgürlüğü, basın bile kalmayacak" demişti. 

"Basın özgürlüğünden bana ne! Nasıl olsa ucu bana dokunmaz..." diye burun kıvırdı genç kadın. Paris'ten getirttiği düğmeler bu "buluz" için biçilmiş kaftandı! 

Sene 1956; İstanbul'da istimlak başladı. Maliye Bakanlığı İstanbul'da hazineye ait 10 bin arsa ve 500 binayı satışa çıkardı. Başbakan Adnan Menderes "Memleket baştan aşağı yeniden inşa olmaktadır" dedi. 

Türkiye ilk şeker ihracatını gerçekleştirdi. 

Fidel Castro Küba'ya çıktı.

Akis dergisinin son sayısı toplatıldı. 

"Bu seferkini epey özenli dikeyim..." diye düşündü genç kadın. "Moda bu... belki evlatlarım hatta torunlarım zamanında yeniden moda olur da giymek isterler. Benden onlara bir yadigar kalsın." 

"Büyüklerimiz boşuna dememiştir tarih tekerrürden ibarettir diye..." 

Sene 1956; Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi öğrencileri dersleri boykot ediyordu...

Meraklısına notlar:Kalıp orijinali 1956 yılında basılmış olan Burda dergisinin Haziran 2013 sayısında yeniden yayımladığı bluz kalıbıdır. Aynı kalıp kullanılarak yaptığım bir diğer bluza bu linkten ulaşılabilir:http://www.kendindik.com/2013/07/retro-kalp-askm-bitmiyor.htmlDüğmeler "Gezgin Terzi" bölümündeki bir yazıdan incelenebilir:http://www.kendindik.com/2013/01/paris-kumasclarn-ziyaret.htmlKumaş gerçekten de vintage."Buluz" ifadesi bana değil, Burda Moden dergisinin Türkçe izahlı anahtarına aittir. Tarih notları bu adresten:http://www.tarihtebugun.org/tarihte_bu_sene/1956-senesi-yasananlar.html

20

Dağlar Kızı Heidi!

En sevdiğim çocukluk kahramanlarından biriydi Heidi. Domates yanakları, hiç bitmeyen enerjisi, kısacık saçları ve sınırsız (sandığım) özgürlüğüyle içten içe ona benzemeye çalışırdım.  

Alp dağlarında bir evim, hoplaya zıplaya gezdirdiğim keçilerim olmasa da, iğde ağaçlarım, dünya güzeli bir dedem ve Rumlardan kalma dedikleri, tek katlı taş bir binadan oluşan, deniz kokan bir evim vardı. Kendi Peter'imi ise yıllar sonra denizden çok uzaklarda Ankara bozkırında bulabildim ;)

Bayırda çayırda hoplayıp zıplama dürtümü ise çok şükür hiç kaybetmedim. Çocukluğumun bakir koyları, insan geçmeyen tepeleri artık yazlıkçılarla dolu bir sayfiye ortamına dönüştü. Gezebildiğim tek bayır-çayır, özenle biçilmiş otları, estetik gözetilerek dikilmiş ağaçları olan şehir parkları olmaya başladı. 

Yine de özgürlüğüm içimde, Peter'im yanımda, Peter Junior'ım eteklerimde gezebiliyor olmak büyük bir lütuf. 

Neyse, biraz da Heidi pozlarımız eşliğinde hep birlikte dikmeye başladığımız "Büzgü Elbise"nin bendeki Heidi versiyonunu anlatayım artık.

Bundan 10 gün önce bir elbiseyi birlikte dikme projesini ortaya atmıştım. Ama ilk etkinliğimiz olması itibariyle, çalışmayı biraz özel tutmayı istedim ve adım adım kalıbı da nasıl çıkartabileceğimizi anlattım herkese. Araya bayram girmese sanırım bugün herkesin çalışmalarını burada sergileyebilirdim.  Bayram tatili dolayısıyla herkese 1 hafta daha vermek hakkaniyetli olacaktır sanırım ;)

Çalışmanın tüm adımları bu sayfada mevcut: http://www.kendindik.com/p/etkinlikler.html

Kalıbın en civcivli kısmı üst parçasıydı. Hala siteye gelen sorulardan bazıları için bu bölümün çok net olmadığını anlıyorum. Bele oturan üst kalıbın göğüs kısmı önde ve arkada bol ve büzgülü duruyor. Aslında elbisenin en büyük esprisi de burada. 

Sırttaki fermuarları normalde sevmesem de, burada tam da kollarımın ulaşabileceği yükseklikte bıraktığım fermuar, artık elbiseye uyumlu ancak farklı renkte kullanma alışkanlığım nedeniyle gözüme daha bir güzel görünüyor. Yaka açıklığını da yine bir Heidi efekti olarak kurdela şeklinde uzun bıraktım.

 Yaka önden de büzgülü geliyor. Göbek ise tamamen Şeker Bayramı hatırası... Birkaç gün içinde onun da bu tatsız ziyaretini sonlandırmasını umuyorum.

Aslen çok ince uzun ve zarifim de fotoğraf makinası kötü... Şöyle bir ortalasan onu Petercim... Bak nasıl havalı ve güzel çıkacağım....

Hadi bakalım gençler! "Kendin Dik Etkinliğindeyim" çalışmasında benden bu kadar! Etkinliğe katılanlara benden 1 hafta daha çalışır. Ne yapıp yapıp bitirin ;) Bitirenler bana fotoğraflarını email yoluyla (kendindik.com@gmail.com) ya da doğrudan site içinden yollayabilir. Arzu edenlerin çalışmalarını epey kalabalık takipçisi olan facebook sayfasından da yayınlayacağım. Bir sürü kişi katıldı ilk başta... Adımlar ilerledikçe bayram bahanesiyle herkes sonra dikeceğim demeye başladı.. Burada biz bizeyiz... Kendimize güzel bir sergi yapalım derim :))

31

Hazırlıklar tamamlansın, başlıyoruz :)

"Kendin Dik Etkinliği" fikrine gösterdiğiniz ilgiye teşekkürler arkadaşlar. Şimdiden epey katılımcı olacakmış gibi görünüyor. Umuyorum ki hep beraber keyifle ve muhabbetle bir dikiş etkinliğini tamamlayabiliriz. 

Hatta tüm katılımcılar kendini ayarlayabilse de şu elbiseleri bayramdan önce dikebilsek ne güzel olurdu :) Neyse, bir başlayalım da... Gerisi kolay...

Herkes iğnesini, ipliğini, kumaşını hazılayacaksa yarın başlıyoruz!

Etkinlikle ilgili tüm yazışmaları benim sitenin sağ üst köşesindeki "Kendin Dik Etkinliğindeyim" butonuna bastığınızda açılan sayfadan takip edebilirsiniz. Aralarda siteye farklı postlar girebilirim. O yüzden hepsi tek dosyada tutulursa, etkinliğe sonradan katılacaklar için kolaylık olur. 

Katılım gösterecekler sitelerinde (facebook / twitter sayfalarında) etkinliğin logosunu ve bağlantı adresini yayınlamayı unutmasın lütfen!

İlk dikiş yazısı yarın. Hepimize hayırlı olsun şimdiden :))

 

16

Rusya'nın şirin beldesi Kemer'deyiz

Rahat bir pareo modeli: 

Tatil bitti. İşe dönüş başladı. Ama tatil yazılarımız devam edecek bir süre daha... 

***

1.60 boydan 40 beden enden filinta gibi moda ikonu terzimizin poz vermedeki beceri eksikliği, çoğu KendinDik.Com okuru için alışılagelmiş bir durum. Aslında havalı mankenimiz için bile artık insan içinde boy boy fotoğraf çektirme işlemi doğal bir hal almaya başlamıştı. Taa ki Rusya'nın Antalya sınırına yakın şirin beldesi Kemer'e gelinceye dek... Her yer öyle yoğun bir Rus hakimiyetinde ki, sokakta birşey sormak için size yanaşan turistler rahatlıkla Rusça başlıyor söze. Anlamadığınızı söylediğiniz zaman size kibar davrananlar bile çıkıyor arada :) Pazardaki domatesler bile hem USD hem TL paritesiyle yazılı. 

Kemer, bir aile geleneği olarak yıllardır gittiğimiz bir mekan olmuştur -yazlıkçı usulü. Ege'nin serin ve ferah sularında büyümüş biri olarak Antalya'nın hamam suyu kıvamındaki denizine alışmakta zorlansam da, ucuz ve konforlu bir tatil imkanı sunması, yemeklerin çoğunu kayınvalidenin yapıyor olması ve muhteşem manzaralı koylarla çevrili olması itibariyle Kemer'i hep sevmişimdir. 

Son bir yıldır blog yazarı olmanın verdiği havayla gittiğim her yerde "moda çekimleri" yapmaya ve Kendin Dik Dolabı giysilerinden birini fotoğraflamaya gayret ediyorum. Çekingenliğimden eser kalmadı, rahat rahat poz verebiliyorum derkennnn... Rus kadınlarının fotoğraf çektirme yeteneği bir tokat gibi çarptı yüzüme!

Allah'ım o nasıl bir duruş? Nasıl bir estetik? Bir palmiye yaprağının ardından böyle cilveli işveli bakmayı nasıl beceriyorlar?... Bir süs kayasının etrafından dolanıp nasıl da mankenlere taş çıkartıyorlar?... Bir "fışkiye"nin içinden nasıl da zarafetle süzülüyorlar?...

Ben niye öyle sütun gibi duramıyorum? 
Bende de aynı omurilik yok mu?
Nasıl?
Mesele sadece omurilik değil mi?! ...

***

Uzun lafın kısası, ben aslında yaz için diktiğim iki pareodan biri hakkında yazacaktım bugün. Yazıyı hazırlarken, kullandığım kalıba ait mankenin de aynı Kemer'in Rus güzelleri gibi poz vermiş olması bardağı taşıran son damla oldu!

Deniz / havuz kenarı için kendime uzun kollu bir pareo modeli arıyordum. Burda dergisinin 2 yıl önceki bir sayısından ( 05/ 2011) yakası açık,  uzun kollu bir modelini buldum sonunda.  

Modelin kolları biraz abartılı gelmişti. O yüzden daraltmak istedim. Kumaşın eksik geldiğini fark ettiğim anda da kolları küçültmek bir seçenek olmaktan çıktı zaten. 

Tam rahat rahat poz vereceğim, etrafta hiç Rus "manken" yok derken, bu sefer de benim yercücesi her poza girme yarışına girişti. "Çekil yavrum, annen şurada  bi havalı duracaktı..."

Velhasıl, çok zor şartlarda fotoğraf çekimi yapabildik!

Pareoyu anlatıyordum sözde! 
Yarasa kol modelli bu bluz ister pareo olarak ziyadesiyle derin bir yaka açıklığıyla, isterseniz de güzel bir tünik olarak kullanılabilir. Dikmesi çok kolay. Sanki yakayı aynı derinlikte bırakıp, ortasına şık bir broş iğne yerleştirsem, bir başka kumaş ile harika bir bluza da dönüşebilecek gibi. Ama orijinal modeldeki kollarla asla olmaz. Takarım onları ben bir yerlere kesin...

Fikir benden dikmesi sizden. Hadi bakalım, hepinize keyifli günler bol dikişler! :))


   www.kendindik.com

26

Tasarımcı Elbiselerine Sahip Olmanın Kolay Yolu

Bu sefer acımadım paraya... Bastım 8.500 TL'yi, aldım Cynthia Rowley tasarımı bir yazlık elbise... Ne öyle habire kendin dik.. kendin dik... Sıkıcı oluyor bir yerden sonra... 

Moda dünyasını yakından takip edenler Cynthia Rowley'nin dünyaca ünlü tasarımlarını da iyi bilirler. Benim neyim eksik? Aldım ben de bir tane... 

Cynthia alınmasın ama önce bel kısmını biraz uzattırmak istedim. Malum, elimizdeki malzeme armudi kemençe şeklinde... Beli en ince şeklinde kavratacaksın ki uçan balon gibi görünmeyesin. 

Sonra Cynthia'cım dedim... Ben bunu yazın marina ortamlarında giyeceğim. Şöyle kolsuz yap bu sefer. Sadece yakaya büzgü ver. 

Bir de sırt açıklığı daha derin olsun, havam olsun dedim.

Bak Cynthia... Tamam param var acımadım verdim 8.500 TL'yi.  Ama şu tasarımı biraz daha hareketlendir güzelim dedim. Şuna kontrast renkten bir astar ekle... Sonra o astarı bir de etek kısmında daha uzun yap. Bambaşka bir hava versin elbiseye. Niye mi? Bilmem... Öyle geldi içimden. Sana tasarımcılığı öğretiyormuşum gibi hissetme lütfen. 

... ve sonra Cynthia bana tasarımını satmaktan vazgeçti. Amaan paramla rezil mi olacağım bir de. Oturur kendim dikerim daha iyi! - dedim.

Önce nefis mi nefis lacivert renkte ince bir pamukludan astar yaptım. 

Daha önce dikiş masama gelen bahar sırasında diktiğim bu elbisede öğrendiğim tüm değişiklikleri uyguladım. Kalıp olarak Simplicity 2281 kullandım. 

 Birçoğunuzun geçen sefer bayılmış olduğu o nefis kol detaylarını es geçtim bu sefer. Bu nedenle yakayı daha sıkı toparlamam gerekti.

Astarıma bayılınca da paça kısmında astarı daha uzun bıraktım. Böylece üstteki ince pamuklunun yoğun desenlerini sanki biraz dengeledi gibi geldi. Yaka biyesini de yine astar kumaşından yaptım.    

Cynthia'yla aramız hala bozuk. Olsun... çözeriz biz zamanla. Elbisem süper havam süper. Varsın Cynthia bana bozuk olsun... 

Yazıda yer alan bir önceki dikiş projesine gitmek için:

http://www.kendindik.com/2013/04/dikis-masama-bahar-geldi.html

46

Yaz Sezonunun Olmazsa Olmazı: Bez Çantalar

Biliyorum... Biliyorum... Yaz sıcağı üstünüze geliyor ve belki siz bu yaz hiç tatile gidemeyeceksiniz... İşler yoğun, ufukta izin yok... Ya da sıcaktan oruç başınıza vurmak üzere ne tatili ne denizi diyorsunuz... En kötüsü izninizi çoktan kullandınız ve tatilin "T"sini bile duymak istemiyorsunuz :))

Hadi ama... Kendinizi iyi hissetmek için yeni şeyler dikmeyi / daha da güzeli yeni şeyler öğrenmeyi deneyin bir de!

Özellikle dikişe yeni başlayan - başlamaya niyeti olan - acemi terziler için harika bir yaz projesi olabilir bu. 

Son 3 yıldır ilk kez deniz tatiline çıkmaya hak kazanan bu şanslı terzimiz bir düzine deniz kıyısı gardrop ürününü 5 günde dikerek aslında meslek olarak yanlış sektörde olduğunu kendine bir kez daha kanıtladı. Çantasını topladı ve siz bu satırları okurken muhtemelen denizin keyfini çıkarmaya devam ediyordur üzerinize afiyet :)

Bu seri üretimin bir parçası da halihazırda ayıla bayıla kullanmakta olduğum nefis bir bez çanta. Öyle zarf tipinde basit bir çantadan bahsetmiyorum. Oturdum, özendim, fermuarlı iç göz diktim, en verdim derken oldu size süper marka bir çanta :) Ama, kullanım alanı ve kullanıcıları açısından ebatlarını valiz gibi tutmam gerekti :/ Malum, evli ve çocuklu olunca bu tür çantalar hiç size kalmıyor. Onun kitabı, bunun havlusu, şunun mayosu derken bir de şimdi hiç kullanılmayan "dalgıç malzemeleri" ve bilimum deniz oyuncağı eklendi! Bir dahaki sezona altına tekerlek ekleyip çeke çeke götürebileceğim bir çanta yapsam yeridir...

Çanta için size detaylı bir "Öğren Çekirge" yazısı hazırlıyorum. Ama bugün değil :) 

 Çok özendim... Çok seviyorum Öğren Çekirge yazılarımı. Siz de çok seviyorsunuz biliyorum. Biraz zahmetli oluyor bana ama olsun. "Kalplere dikiş aşkı aşılayan site" dedik bir kere... :)) 

Şöyle kısa bir ipucu vermem gerekirse:

Görüşmek üzere! 

13

Selvi Boylum Al Yazmalım

Uzun zamandır siteye maxi elbise / maxi etek ile ilgili sorular geliyordu. Ben de bu tarz giysileri 20'li yaşlarımda epeyce giydiğim ve artık içim sıkıldığı için bir daha dikmeye niyetim olmadığını söyleyerek geçiştiriyordum. Sonunda bu yaz bu fobimi ortadan kaldıracak bir model buldum ve bir değil tam 3 tane  arka arkaya diktim :) 

Giyene birden "selvi boylum al yazmalım" hissi veriyormuş meğer...

Bu kalıbı henüz keşfetmemiş olanınız varsa hemen Haziran 2013 sayılı Burda dergisini edinsin koşup. Acayip kolay dikiliyor ve bence çok da güzel duruyor. 

Dergi kalıbı hem t-shirt hem elbise modeli olarak iki farklı şekilde sunmuş. İlkinde havalı bir modelin palmiye ağaçlarına yaslanmış romantik pozu anında dikkatimi çekiyor. 
"Ahh" diyorum "ben de diksem şu elbiseden kendime... Aynı böyle alsam yanıma Bay KendinDik'i... O da 52 derece sıcakta takım elbiseli gezse yanımda keşke..." 

Bu hissiyatla hemen biçmeye başlıyorum elbiseyi. Sonuç mükemmel! :P

Kalıbın en orijinal yeri yaka kısmı. Oldukça kalın gelen iki şerit vermişler.  Bunların biri boyna dolanıyor, diğeri de normal askılı elbise gibi arkayla birleşiyor. 

Daha sonra da bu şeritleri iki farklı şekilde birleştirme önerisi verilmiş. Birinde çok kalın bir toka gibi duran penye parçasıyla iki askı birbirine bağlanmış; diğerinde de tasma hissi veren bir şeritle yaka dik şekilde kapatılmış. İkisini de beğenmedim.   

Peki ben ne yaptım? Çok basit! İki şeridi birbirine doladım ve harika bir görüntü elde ettim :))

Bence böylesi çok daha güzel durdu...

Penye dikerken...
Daha önce de yazdım. Tekrar edeyim:

• Penye dikerken mutlaka penye iğnesi kullanın. Bu konuda tuhafiyeciniz sizden beterse, dikiş makinanızın satıldığı ana bayiilerdeki satış görevlilerine danışın. Ben makinamı ilk aldığımda çok bunaltmıştım onları bu tür sorularla :))
• Penye dikerken ben bir de saten ayağı kullanıyorum. Kumaşı daha iyi tutuyor. Küçük ama faydalı bir fark. 
• Etek paçalarını sülfile dikişiyle kapatmanız yeterli. Hazır giyimdeki penye elbiselerde de aynısının yapıldığını görebilirsiniz.
• Diğer kenarları ise önce sülfile dikişi geçip ardından düz dikişle kapatabilirsiniz. 
• Penye için özel bir iplik kullanmıyorum. Böyle bir iplik satılır mı onu da bilmiyorum. Dikkatli ve sağlam şekilde dikince herhangi bir toplama ya da kasma yapmıyor benimkiler...

Meraklısına Notlar:

Dedim ya 3 tane diktim hemen diye. Projeyi temize çekme imkanım oldu. Model en iyi nasıl duruyor anladım. 

• Acaba tam önde dikiş çizgisi kötü mü görünür diye ön parçayı tek kattan kesmeyin. O yaka detayı ancak orijinal modeldeki eğimle güzel duruyor.
• Acaba yaka şeritleri daha ince olsa güzel olmaz mı diye kendinizi yormayın. Onlar toplanıp incecik kalıyor. Yakanın da tüm havası sönüyor. 
• Modeli biçerken dikiş payı vermeyin. Zaten çok esnek bir kumaşla çalışıyorsunuz. Biraz dar bir kesimle çok daha güzel duruyor kumaşın dökümü. 

Bir de rahatça poz verebilsem...

xoxo!

33